De busrit naar Munnar begon stroef. Het was warm en ik zat samengeperst tussen Dash en een Indiase vrouw met een baby'tje. Mijn billen begonnen als een houten plank aan te voelen en ik kon alleen maar denken aan hoe ik de aankomende uren in deze positie moest gaan overleven. Uiteindelijk ben ik toch even inslaap gesukkeld en toen ik wakker werd reden we in een nieuwe omgeving. De drukke en benauwde stad had plaats gemaakt voor smalle wegen met veel bochten, bergen en dalen, watervallen, jungle achtige natuur en aapjes. Ondanks dat ik in een bus zat was het verschil in zuurstofkwaliteit meteen merkbaar. De bussen hier hebben geen glas in de ramen dus het tocht lekker door. Na een lange stijle weg met een aantal lastige bochten verschenen de eerste uitgestrekte theeplantages. Het is lang geleden dat ik zo onder de indruk ben geweest van een uitzicht. Een strak blauwe lucht, golvende theeplantages over bergen en heuvels, mooie bloemen en wat verdwaalde theeplukkers.

De volgende ochtend besloten we, voor we aan het ontbijt zouden beginnen, een korte wandeling te maken om van het uitzicht te genieten. Na een zijpadje en een korte klim stonden we op de top van een heuvel die uitkeek over de vallei waar Munnar in ligt. Het is ongelooflijk dat je met een paar uur rijden vanaf de zee letterlijk in de bergen zit. In de avond en vooral 's nachts is het hier ook een stuk koeler. Mijn schoenen, trui en lange broek zijn dus gelukkig niet voor niks ingepakt.

Tijdens mijn bezoek aan een internetcafe zijn Ralph & Dash aan de praat geraakt met Benoy. Benoy is yogaleraar en geeft elke ochtend en avond een gratis uurtje yoga. Na een kort gesprek nodigde hij ons uit om mee te gaan naar zijn huis in Thokkupara. Er zou die avond een groot Christelijk festival zijn en we mochten bij hem thuis overnachten. We hadden geen idee waar we aan begonnen maar we zijn als een gek onze spullen gaan inpakken om op tijd uit te kunnen checken bij het hotel en de bus te halen. De backpacks konden we achterlaten en met een kleine gevulde rugzak reden we in een jeep (bus gemist) richting Thokkupara.

Benoy woont in klein, maar leuk, huisje met zijn vader, tante, twee broers + vrouwen en twee kleine kinderen. Uit de omliggende bomen en planten werden wat vruchten geplukt. We kregen cacao (wist ik ook niet maar de bonen zitten in een grote gele vrucht en zijn heerlijk zoet aan de buitenkant), kleine komkommertjes en sliertjes nootmuskaat. Na een heerlijke lunch van curry, parotta en thee nam Benoy ons mee om het dorpje te verkennen. De eerste stop was het lokale Toddy cafe. Een cafe is overigens een groot woord, het was niet meer dan een schuurtje van wat hout en metalen platen. Binnen zaten wat mannetjes een wittig drankje te drinken en buiten lag er eentje te slapen. Speciaal voor ons werden twee bankjes en een tafeltje buiten gezet met 3 grote flessen Toddy. Toddy is 100% natuurlijk sap uit een speciale boom. Het wordt 's ochtends uit de boom gehaald en schijnt dan zoet te smaken. Wij waren hier echter in de middag en dan heeft de gisting enigszins zijn intreden gedaan. Nu viel het kwartje waarom iedereen zo vrolijk was en er eentje uitgebreid lag te slapen. Toddy is veel minder sterk dan een biertje, maar als je er genoeg van drinkt heeft het blijkbaar hetzelfde effect. De mannetjes in en rondom de schuur vonden het prachtig dat wij er waren. Sommige keken nieuwsgierig maar voorzichtig om het hoekje, anderen kwamen omstebeurt gedag zeggen of een hand geven. Ze probeerden lachend wat dingen te vragen en er was er zelfs een die zijn kleine dochtertje heeft gehaald om aan ons voor te stellen. Na een goede chill sessie in een oerwoudachtige omgeving zijn we naar het plaatselijke weeshuis gelopen. Al voor we goed het terrein hadden betreden stormde een groep kinderen op ons af. Na een warm onthaal waren vooral de zonnebril van Ralph en mijn fototoestel erg interessant. We hadden verder niks bij ons maar besloten om de volgende ochtend terug te komen en wat snoepjes voor de kinderen mee te brengen. Diezelfde avond zijn we naar het Christelijke festival gegaan. Tijdens de (te) lange ceremonie werden we door de priester uitgenodigd om thee te komen drinken. Na een leuk gesprek vertrok hij weer naar de ceremonie en kwamen twee nieuwsgierige nonnen even buurten. Na afloop van de ceremonie begon de processie buiten. Een stoet van honderen mensen met kaarsjes, versieringen en een trommelband liep door de straten van Thokkupara om uiteindelijk af te sluiten bij de grote fontijn voor de kerk.

Na afloop van het festival zijn we terug gegaan naar het huis van Benoy. Opa zat op de bank met de kleintjes televisie te kijken en de vrouwen waren aan het koken. Op een gegeven moment kwam Benoy met een ondeugend gezicht naar me toe en verluisterde in me oor, 'I've got wine in the backyard. You want some?' Even dacht ik dat ik het verkeerd had verstaan maar toen ik hem aankeek wist ik dat hij het meende. Onderweg naar buiten zei hij tegen Ralph, 'Come, i'll show you the kitchen'. Ralph liep enigszins verbaasd mee, maar toen de achterdeur van de keuken dicht ging en Benoy een klein flesje drank te voorschijn haalde schoten we met z'n drieën in de lach. Ik vroeg Benoy waarom het allemaal zo stiekem moest. Het bleek dat er in huis niet meer gedronken mocht worden omdat zijn vader jarenlang veel dronk en nu gezondheidsproblemen heeft. Dash, Lot en een broer van Benoy kwamen er even later ook bij zitten. Het was een mooie avond en we besefde ons allemaal maar al te goed dat we een bijzondere dag hebben gehad die je als toerist in India niet snel zal meemaken.

De volgende dag heeft Benoy ons op de bus gezet en bij terugkomst in Munnar hebben we een Sunrise Trekking geboekt. De ochtend daarna werden we om 05.30 met een Jeep opgehaald. Het was nog stil, koud en donker en na een chai tea met koekjes vertrokken we in de richting van Chokramudi. Chokramudi is met meer dan 2500 meter de op één na hoogste berg van Zuid-India. Toen we aan de klim naar de top begonnen verscheen in de verte langzaamaan een rode, rozige, blauwe gloed achter de toppen van de bergen (zie foto's). De lucht werd merkbaar wat ijler en na een aantal pauzes met adembenemend uitzicht over theeplantages, dorpjes, rivieren, valleien en andere bergen konden we onze warme kleren uittrekken om aan het laatste gedeelte van de beklimming te beginnen. Onderweg we hebben nog 7 bergbokken gezien, volgens de gids hadden we geluk aangezien er maar 57 op deze immense berg en omgeving leven. Rond 10:00 hadden we de top van de berg bereikt en werden we getrakteerd op een heerlijk ontbijt van bananen, passievruchten, sinaasappels, watermeloen, chico's en chocolade koekjes. Het is bizar als ik nu terugdenk aan het feit dat we boven op de berg, boven het wolkendek wat rechts van ons lag en met een prachtig 360graden uitzicht, hebben ontbeten. Na de afdaling werd de trekking met een wandeling door de theeplantages afgesloten om uiteindelijk op de hotelkamer uitgeput inslaap te vallen. De rest van de dagen in de bergen hebben we lekker gegeten en de omgeving van Munnar uitgebreid verkend.

Onze originele planning is inmiddels een klein beetje aangepast. Het Periyar Wildlife ligt niet meer op de route dus hebben we gekozen voor een overnachting in een boomput in Chinnar Wildlife. Bij de kruising van twee rivieren, tevens de grens van Kerala en Tamil Nadu, hebben we de avond doorgebracht bij een kampvuur. Vanaf het moment dat het donker werd was onze gids constant op zijn hoede en met een zaklamp de duisternis aan het verkennen. Het pad onder onze boomhut kan 's nachts en vroeg in de ochtend een doorgang zijn voor olifanten en andere dieren. Dit bracht uiteraard een bepaalde spanning (en gevaar) met zich mee waardoor de gids ons op een bepaald moment naar de boomhut heeft gestuurd.

Vandaag (28-01-12) is onze laatste dag met Ralph & Lot. De planning van Ralph & Lot is om het zuiden en dan vooral Tamil Nadu te verkennen om uiteindelijk over een kleine maand naar Bangkok te vliegen om vervolgens door te reizen naar Myanmar. Dash en ik pakken morgenochtend om 06:00 de bus naar Ernakulam. Vanaf daar vertrekt om 13:00 een privebus naar Goa. Met de 4 uur naar Ernakulam en 17,5!! uur naar Goa wordt het een pittge reisdag, maar maken we wel een sprong(etje) op de landkaart van India. De dikke twee weken met Ralph & Lot waren een vakantie op zich en erg gezellig. Het zal voor ons alle vier wel even raar zijn om op te splisten en weer als koppel verder te gaan. Ondanks dat, kijk ik er naar uit om samen met Dash een nieuw avontuur in te duiken. De planning voor de aankomende twee weken:

Goa
Hampi
Ajanta Caves