Het is een week na mijn laatste bericht en ik heb alweer extreem veel meegemaakt. Om mijn exacte gevoelens en details van alle gebeurtenissen en momenten met jullie te delen zou ik elke dag iets bij moeten houden maar ik merk dat ik dat lastig vind. Ik doe het daarom op een andere manier. Wanneer ik de inspiratie heb probeer ik voor mijn verhaal terug te gaan in de tijd om de afgelopen dagen te beschrijven.

Na een goede chill periode in Varkala was het tijd om deze fijne plek te verlaten en verder te gaan. Met de backpacks op de rug namen we de trein en na een korte rit van ongeveer 30 minuten stonden Ralph & Lot ons op te wachten op het treinstation van Kollam. Het was erg grappig om twee bekende (blanke) gezichten te zien tussen een massa onbekende (donkere) Indiers. We hadden honger en genoeg om over bij te praten dus we besloten om snel te gaan lunchen. Bij het restaurant op het station van Kollam kan je onbeperkt Thali eten voor maar 30 cent. Ondanks dat ik pas kort van huis ben was het fijn om weer Nederlandse gesprekken met andere mensen te voeren. Ik kan me prima in het Engels redden maar echt goede gesprekken en de juiste woorden vinden kan soms nog lastig zijn. Het is waarschijnlijk ook vooral een kwestie van inkomen omdat ik normaal gesproken niet zoveel Engels praat.

Kollam was voor ons niets meer dan een tussenstation naar de Backwaters. Het is een stad waar niks te doen is en slechts een handjevol buitenlanders rondlopen. Na het droppen van onze backpacks en een snelle douche zijn we dan ook meteen een wandeling gaan maken richting de opstapplek voor de Houseboats om informatie op te vragen. We wisten van te voren dat er een flink prijskaartje aan dit uitstapje zou hangen maar uiteindelijk hebben we toch een mooie deal voor 4 personen kunnen sluiten: pick-up & drop-off bij ons hotel, een kanotocht van 3 uur door de smalle watertjes van Monroe Island en een overnachting op onze eigen Houseboat met diner, thee en snacks.

Diezelfde avond bracht de zoektocht naar een koud biertje, kan hier soms nogal lastig zijn, ons bij een donkere en viezige bar. Los van de plekken waar toeristen komen kennen ze hier het concept van een gezellig café niet, al moet ik zeggen dat het ook wel weer een bepaalde charme heeft. Dash en Lot waren letterlijk de enige vrouwen en we werden in het begin ook een beetje vreemd aangekeken. Uiteindelijk hebben we een super gezellig avond gehad en was dit ook de plek waar ik voor het eerst in aanraking ben gekomen met de interesse van de Indiers in buitenlanders. Het was niet geheel ongebruikelijk dat iemand me een hand kwam geven of gewoon even zijn hand op mijn schouder legde om vervolgens heel enthousiast terug te lopen naar zijn vrienden die vervolgens hetzelfde kwamen doen.

De volgende dag, voor de pick-up naar Monroe Island, hebben we de Indian Coffee House ondekt. Een plek waar de bedieners in mooie witte pakken met bijpassende hoeden en versiersels rondlopen, heerlijke koffie en zeer goed eten serveren voor extreem weinig geld. Al snel kwamen we erachter dat er meerdere Indian Coffee Houses in Kerala zitten. Nu een week later is het bijna een soort sport geworden om te ontbijten, of lunchen, bij het koffiehuis van de stad waar we verblijven. Het is onze favoriete eetplek en maken zelfs al grapjes om het te introduceren in Amsterdam.

De kanotocht op een traditionele boot door de kleine watertjes van Monroe Island was fantastisch. In een heel rustig tempo roeide de 'kapitein' ons langs kleine dorpjes, tempels, bruggetjes, primitieve garnalenkwekerijen en super mooie natuur. Onze kapiteit, een jonge student van 19, is opgegroeid op Monroe Island. Hij sprak goed Engels en kon ons veel over de mensen, geschiedenis en omgeving vertellen. Uiteindelijk heb ik zelf ook een peddel gepakt en ben ik voorop de boot gaan zitten om mee te helpen bij de lastige bochtjes. Van zulke momenten kan ik dus echt genieten :) Na de tocht door Monroe Island hebben we ons weer laten afzetten bij het treinstation van Kollam om nogmaals misbruik te maken van de spotgoedkope Thali's.

Aan het eind van middag was het tijd voor de Houseboat. Je zou het eigenlijk even op Google moeten opzoeken om een beter idee te krijgen hoe zo'n boot eruit ziet. Onze boot had 2 slaapkamers, een keuken, achterdek met kussens en een bovenverdieping voor een prachtig uitzicht op de Backwaters. Dit alles met 3 crewleden speciaal voor ons: kok Manoj, hulpje Shiva en de kapitein zonder naam. Na een heerlijk avondmaal en een betoverende zonsondergang achter de palmbomen werd de boot midden op een meer aan een paal vastgelegd voor de overnachting. Het speakertje wat ik heb meegenomen kwam nu voor het eerst goed van pas en later op de avond werden we zelfs getrakteerd op vuurwerk afkomstig van een Hindu festival. De volgende ochtend zijn we op de ferry naar Alleppey gestapt. Het was een relaxte boottocht van 8 uur langs vissernetten, kleine huisjes, zwaaiende kleine kindjes en wederom prachtige natuur. Ons nieuwe verblijf, 2 vrij luxe huisjes, hebben we op de ferry geregeld en voor we het wisten lagen we na een lange dag reizen alweer te slapen op een heerlijk dik matras.

Ons hotel had een aantal fietsen staan die we gratis konden pakken. Een mooie manier om aan de drukke straatjes van Alleppey te ontsnappen en het omliggende gebied te verkennen. Het is moeilijk te omschrijven maar fietsen door India is echt leuk! Je komt op plekken waar je anders niet zo snel komt en kan lekker je eigen weg gaan. Na een uitgebreide pauze bij een super deluxe resort zijn we naar het strand gefietst. Het was een wilde zee met grote golven en de kustwacht besloot de groep Indiers naast ons eruit te halen, wij werden echter met rust gelaten. Ralph en ik vermaakten ons als kleine jongetjes in de meters hoge golven en bleken uiteindelijk een leuke attractie te zijn voor verschillende Indiers langs de kust. Na het rennen, springen, omgebeukt worden door de golven en zwemmen werden we door lokale jongeren uitgenodigd om te frisbeen. Ze gooien niet op een normale manier naar elkaar over maar met een harde worp richting de zee. Door de wind en een bepaalde werptechniek komt de frisbee uiteindelijk met een curve terug richting het strand en wordt hij, al dan niet met een snoekduik, weer opgevangen. De jongens stelde veel vragen maar wilde vooral dat ik ook goed zou kunnen gooien. Na een aantal tips en meerdere pogingen had ik de worp ook onder de knie en werd er luid geapplaudiseerd.

Alleppey was als strategische plek gekozen om via een overstap in Kottayam door te reizen naar het Periyar Wildlife Resort. Na een busreis van 2 uur bleek bij aankomst in Kottayam dat er staking was bij alle bussen richting Periyar. We hadden de keuze om te wachten tot de volgende dag of ons plan aan te passen. Na wat overleg tijdens de lunch bij de plaatselijke Indian Coffee House ;) besloten we de geplande trip naar Periyar, Munnar en Kochi in omgekeerde volgorde te doen.

Kochi is een grote stad langs de kust van Kerala met veel Portugese en Nederlandse geschiedenis. De stad bestaat uit verschillende grote eilanden en wij hebben de afgelopen dagen op het eiland Fort Kochi doorgebracht. In het noorden van dit gedeelte kan je bij de vissers de vangst van de dag kopen en voor een kleine vergoeding bij de restaurantjes laten klaarmaken. Na wat onderzoek en onderhandelingen hebben we een complete verse tonijn gekocht. Het uiteindelijke resultaat waren 8 grote heerlijk gebakken tonijnbiefstukken, de lekkerste maaltijd in India tot nu toe! Om teveel jaloezie te voorkomen zal ik de prijs die we hebben betaald maar niet noemen.

De volgende dag hebben we een uitgebreide wandeling door de mooie straatjes van Jew Town gemaakt en de grootste synagoge van Azië bezocht. Na een bezoek aan het Dutch Palace wilde we ook graag de Dutch Cemetery zien, een plek die normaal gesproken voor publiek gesloten is. Gelukkig hadden we in de Lonely Planet gelezen dat ze soms uitzonderingen maken. Aangezien wij vier erg lieve Nederlanders zijn en de teksten op de graven kunnen lezen werd er na wat bellen voor ons een uitzondering gemaakt. Bij aankomst heeft een oud tuinmannetje het hek opengemaakt zodat we vrijuit rond konden lopen over deze aparte begraafplaats.

Als ik de landkaart van India bekijk is de zuidelijke staat Kerala maar een klein gedeelte van dit immense land en zelfs van deze provincie hebben we nog niet eens de helft doorgereisd. India is nu al een fascinerend terwijl ik me besef dat er nog zoveel gaat komen. Het is pas de 11e dag maar het voelt alsof ik al een dikke maand weg ben. Iedereen hier ligt al te slapen en morgen vroeg vertrekken we met de bus naar Munnar, een plek waar ik sinds het begin echt naar uitkijk. Het schijnt een idyllische plek te zijn met bergen, watervallen, bijzondere dieren en theeplantages. Dit gebied gaan we doormiddel van een roadtrip op scooters verkennen. Ook hier kan wederom een snelle Google zoekactie kan geen kwaad. Ik ben benieuwd wat deze nieuwe plek allemaal gaat brengen, het wordt in ieder geval weer een heel ander India dan ik tot nu toe heb gezien...

________________________________________________________________________
Plekjes om te onthouden: Monroe Island, Backwaters, Indian Coffee House, Gowri, Alleppey Beach, Dutch Cemetery, Chennat Homestay